Կար չկար մի թռչուն կար, ով սիրահարվել էր կետին և մի կետ կար, ով սիրահարվել էր թռչունին։ Թռչունը սիրում էր կետի գեղեցիկ ժպիտը։ Նա սիրում էր, թե ինչպես է կետը նրբորեն լողում ջրում։ Կետը սիրում էր թռչունի գեղեցիկ սպիտակ փետուրները։ Նա սիրում էր նայել, թե ինչպես է թռչունը բարձրանում դեպի երկինք։ Նրանք եկուսով սիրում էին շատ ուտել մանր ձկներ։ Ամբողջ ամառ թռչունն ու կետը հանդիպում էին ծովածոցում։ Նրանք անդադար խոսում էին։ Նրանք խոսում էին լուսնի մասին, օվկիանոսի մակնթացության և նավերի մասին։Թռչունը կատակներ էր անում և ստիպում էր կետին ծիծաղել։ Կետը երգում էր գեղեցիկ երգեր և ստիպում էր թռչունին լացել (չնայած, որ չգիտեր, թե ինչու է լացում)։
Once there was a bird who fell in love with a whale. And a whale who fell in love with a bird. The bird loved the whale’s beautiful smile. He loved the way she swam through the water so gracefully. The whale loved the bird’s handsome white feathers. She loved to watch him soar through the sky. And they both loved to eat lots of tiny fish.
All summer, the bird and the whale met in the bay. They talked and talked. They talked about the moon, and the tides, and the ships in the ocean. The bird told jokes and made the whale laugh. The whale sang beautiful songs that made the bird cry (even though he didn’t know why).
Արես Հակոբյան 