Հայ-Հունական ճամբար

Հուլիսի 20-22 մասնակցում էի հայ-հունական ճամբարին, որտեղ մասնակցում էին ազգությամբ հույն իմ պես 20 երեխա։ Իմ մայրիկի պապիկը հույն է, ուրեմն ես էլ եմ հույն։ Ճամբարը գտնվում էր Լոռվա մարզի Վանաձոր քաղաքից 3կմ հեռավորության վրա, անտառի մեջ և կոչվում էր <<Ծիծեռնակ>> ճամբար։ Մեր օրերը անցնում էին շատ հետաքրքիր։ Մենք սովորեցինք հունական երգեր և պարեր, ծանոթանք մշակույթի և հունական դիցաբանության։ Ամենատպավորիչ օրերից մեկն այն էր, երբ մեզ այցելեց ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանը, նա շատ տպարվորված էր մեր հյուրընկալությամբ։ Ճամբարում ամեն օր ծածանում էինք Հայաստանի  և Հայաստանի դրոշները։ Առավոտյան արթնանալուց հետո, երբ պատրաստվում էինք տողանին, պարտադիր երգում էինք երկու պետություների հիմնը։ Ճամբարային տպավորիչ պահերից մեկն այն էր, երբ օրվա տարբեր ժամերին մեզ համար նվագում էին ճամբարական երեխաները՝ արկեստրով, իսկ մենք ժամանակ չկորցնելով պարում էինք։ ճամբարային վերջին երեկոն անցկացրեցինք խարույկի շուրջ՝ երգելով և պարելով։ Ահա և եկավ հրաժեշտի պահը։ Ես շատ կկարոտեմ իմ հույն ընկերներին և մեր ճամբարական օրերը։

Սևան

Սևանում

Սևանը այն վայրերից է, որը ես շատ եմ սիրում։Մենք շատ հաճախ ենք լինում Սևանում, ճիշտ է օդը սառն է, ջուրը սառն է, բայց Սևանում միշտ լավ ժամանակ ենք անցկացնում։ Սևանում այդ օրը, փոքր քամոտ էր և ծովը դարձել էր  ալիքավոր։Ճայերը փոքրիկ կղզյակների վրա նստած դիտում էին շուրջ բոլորը, մի քանի ճայեր թռչում էին, որոշները՝ ձուկ էին որսում։ Հանկարծ կղզյակի մոտակայքում երևացին լողացող բադիկները՝ իրենց ձագուկներով։                                                    Հեռվում երևում էր Սևանա կղզին, իր Սևանավանքով։ Օրը ավարտում էր, արևն էլ մայր էր մտնում։ Մենք ուրախ օր ացնկացնելուց հետո վերդարձանք Երևան։

Կենդանաբանական այգում

Ես իմ ընտանիքի հետ միասին գնացել էինք կենդանաբանական այգի։ Իմ ցանկությամբ ամեն տարի գնում ենք։ Այս տարի կենդանաբանական այգին յուրովի գեղեցկացել էր, կանաչազարդ, իսկ վայրի կենդանիների տարածքը՝ դարձել էր շատ ընդարձակ, այնպիսի  տպավորությունն էր, որ նրանք ազատ են, բնության գրկում։ Այգում ավելացել էին դիտակետեր, որտեղից երևում էր ամբողջ այգին, կենդանինիները։ Ամենատպավորիչը, դա առյուծների ընտանիքն էր, որտեղ բնակվում էին երկու որձ և յութ էգ առյուծներ։ Երբ հասանք գետաձիուն, նա մեզ համար սկսեց զվարճալի ներկայացում ցույց տալ, մեկ սուզվում էր ,անհետանում ջրի մեջ, մեկ էլ հայտնվում  և բացում իր հսկայական բերանը։                                                                                                                            Գեղեցիկ և տպավորիչ էր մեր կենդանաբանական այգին։

 

Գեղեցիկ օր Մրգաշենում։

Մենք գնացել էինք Մրգաշեն գյուղ, մեր ընկերների հողամաս։ Այնտեղ շատ հետաքրքիր ժամանակ անցկացրեցինք։ Այնտեղ կան շատ պտղատու ծառեր, իսկ մենք սկսեցինք բերքահավաք անել՝ ծիրան, խնձոր, սպիտակ թութ, հաղարջ, մորի և այլն։                                                                            Մեր  ընկերները ազգությամբ պարսիկ են, նրանք շատ լավ հայերեն են խոսում, նրանց հետ շատ հետաքրքիր է անցնում։ Միասին զրուցում   ենք երկու մշակույթների և ավանդույթների մասին։ Նրանք շատ են սիրում մեր Հայաստանք՝ Երևանը, հայերին։ Նրանք մշտական բնակություն են հաստատել Երևանում։                                                                                                                               Նրանք ունեն մի փոքրիկ շուն՝  Չոկո անունով։ Չոկոն այնքան է սովորել մարդկանց գրկում քնել, որ մոտ մեկ ժամ իմ ծնկներին քնեց, երբ արթնացավ՝ միասին երկար ժամանակ գնդակով խաղացինք։                                                                                                                                                Ահա ևս մի հետաքրքիր ամառային օր ունեցա ես։